Bókin Töfratapparnir er samin með það að markmiði að fræða börn – og fullorðna – um skaðsemi hávaða á rödd og heyrn og vekja til umhugsunar hvað hægt er að gera til að vinna gegn þeim vágesti.

TIl þess að gera hana aðgengilega fyrir sem flesta er reynt að hafa hana einfalda í sniðum. Fyrir þau börn sem eiga við athyglis og einbeitingaskort að stríða er t.d. reynt að hafa myndirnar fyrir ofan textann svo hægt sé að hylja hann eftir þörfum og augun leiti því ekki í myndirnar.

Reynt er að hafa textann stuttan á hverri síðu, kaflar eru stuttir og orðaval innan almenns orðaforða barna. Sérstakt tillit er tekið til þeirra barna sem eru með lesblindu eða eru með athyglis og einbeitingaskorts.

Sjá nánar

Íþróttakennari vann mál við Akureyrarbæ vegna raddmissis sem hún varð fyrir vegna starfsaðstæðna. Þetta er tímamótadómur því að hann kveður á um að röddin sé atvinnutæki sem atvinnurekanda er skylt að sjá til að skaðist ekki við starfsaðstæður. Löngu kominn tími á að röddin flokkist undir lýðheilsu og raddveilur sem lýðheilsuvandamál. Nú er bara að sjá hvort fagfélög og fleiri hafa vit á að nýta sér þennan dóm. Það er ósvinna að sá sem skaðar rödd sína í starfi þurfi að sitja uppi með skaðann og rúmlega það. Auk þess má ekki gleyma því að án raddar og raddþols er ekki hægt að bjóða fram þetta ágæta atvinnutæki. Þetta snýst ekki bara um þann sem á röddina heldur líka þá sem eiga að hlusta á viðkomandi.